O ILUMINAR
DA LUA
O sol já
cansado
Atrás dos
montes sumia,
O céu com
seu jeito
Agradecido o
acolhia.
Escurecia o
horizonte
E a noite
surgia
Escuridão
total...
Nascia uma
estrela
Brilhando no
céu,
Apareceram
outras
Mas pouco
clareou.
Daí veio a
Lua
E Sorrindo
piscou
Num fechar
de olhos
Tudo iluminou.
Jorrava um
raiar
Onde nele
estava
Resplandecente
alusão,
Ganhando
beleza
Irradiando
paixão
Aqueles que
a amam
Na sua
extensão
A estrela
mais bela
Da constelação.
Nenhum comentário:
Postar um comentário